ڕۆژی یەک شەممە ڕێککەوتی ٢٩-٩-٢٠٢٤ (یادگار حسین شوان ) مامۆستا لە بەشی فیزیای کۆلێجی پەروەردە هەستا بە سازدانی سیمینارێک لە ژێر ناونیشانی
A Brief History of DFT
:ناوەڕۆکی سیمینارەکە بریتی بوو لە
(سادەکردنی کێشە کوانتەمیەکانی فرە-تەنۆلکەیی: لەبری شیکارکردنی هاوکێشەی شرۆدینگەر بۆ ئەلکترۆن و ناوکە کارلێکەرەکانی سیستمێک کە کێشەیەکی ئاڵۆزە، دێنستی فەنکشناڵ تیۆری هەڵدەستێت بە ئاسانکردنی ئەم ئاڵۆزیە بەوەی کە گرنگی دەدات بە چڕی ئەلکترۆن کە تەنها نەخشەیە بۆ سێ رەهەندی دووری بێ گوێدانە ژمارەی ئەلکترۆنەکان. ئەم تیۆریە بەکاردێت بۆ شیکاری سیفاتەکانی سیستمێکی فرە-ئەلکترۆن بەهەوڵێکی کۆمپیتەری زۆر کەمتر بەراورد بەوڕێگایانەی پشت بە وەیڤ فەنکشن دەبەستن وەک: ڕیگاکانی هارتری-فۆک و دوا-هارتری-فۆک. کە ئەمەش وا ئەکات ئەم تیۆریە بتوانرێت بەکاربێت بۆ سیستەمی زۆرگەورەتری وەک مۆڵیکوڵ و سۆڵیدەکانیش )
Simplify Quantum Many-Body Problem: Instead of solving the Schrödinger equation for all interacting electrons and nuclei in a system, DFT reduces the complexity by focusing on the electron density, which is a function of only three spatial coordinates, regardless of the number of electrons. DFT allows the calculation of the properties of many-electron systems with significantly less computational effort compared to wavefunction-based methods (like Hartree-Fock or post-Hartree-Fock methods), making it applicable to large systems such as molecules, solids
